Nieuwe kip erbij, pikorde....

Pikorde!!!

Dinsdag 2 december kregen wij er een seramahen bij.

Zij kwam van een gezin waarbij de andere hen dood was gegaan en nu was ze alleen. Zij wilde graag helemaal opnieuw beginnen met een toom en wilde deze dus kwijt. Het is het zusje van onze Coco dus zeiden we meteen JA!!
Ze is heel erg lief en zocht bescherming bij ons. Daardoor is ze ook heel tam. Ze leek ons groter en ook haar kam is groter. Eerst de 2 hennetjes op stok laten gaan en daarna Chanel erbij gezet. Dat gaat erg goed. Maar zodra ze "los" lopen wordt meteen pikorde bepaald. Dat is niet erg gezellig. Door de ophokking liepen ze binnen en omdat ik het ook in de gaten wilde houden.
En iedere keer zocht Chanel bescherming bij mij. Ze viel dan ook in slaap op mijn armen, want ze was denk ik zo moe van de hele dag maar weggejaagd te worden. Echt zielig. En Coco en Dotje waren voordat Chanel kwam, veel luier en sliepen vaak, maar nu waren ze wakker hoor.
Af en toe zette ik Chanel dan even apart en dan kon ze even rustig scharrelen of een zandbadje nemen. Of eten! Dat mocht ze ook niet echt.
En toen vrijdagavond keken we even hoe ze sliepen, en wat lag daar? een EI!! Yay, ons eerste eitje.
Dat is echt een feestje dan.
De week erop in hun grote ren ging het steeds beter. De eerste week was Coco (het baasje) steeds aan het pikken op haar rug en kam, en de tweede week was het vooral Dotje die haar steeds te grazen nam. Ze kon in de grote ren er goed voor zorgen dat haar kam buiten bereik was.
Later in de week werd er bijna niet meer gepikt. Ze zocht ook niet zoveel bescherming meer, maar loste het zelf op door weg te vliegen of wat dan ook.

Zoek Chanel!

Maar vrijdag kwam ze binnen en ze liep direct naar het plekje waar het mandje met stro altijd stond. Mijn dochter zei: ze zoekt haar mandje, mam. En inderdaad dook ze er meteen in toen we het terug zette. Maar Coco en Dotje waren nog steeds bezig met pikorde dus ze moest er telkens uit vliegen of rennen om aan hun te ontkomen.
Toen heb ik haar maar even alleen in het nachthok gezet want ze had duidelijk behoefte om even alleen te zijn. Daar dook ze meteen het stro in. Echt heel grappig dook ze er echt in met haar koppie ook. Af en toe keek ik even stiekum en na een goed uur; een ei! Ons tweede kadootje! Zo leuk. Ze smaken ook nog eens heel lekker.

Het perfecte eitje!

Maar ja, ik wilde zo graag dat ze lekker met zijn drieën achter elkaar aan zouden scharrelen enzo. Zaterdag deden ze dat al een beetje, maar ik was nog niet tevreden. Zondag aten ze dan eindelijk tegelijk uit 1 bakje en zag ik dat ze echt, echt, opgenomen is! Ik was zo blij. Nu lopen ze gelukkig met zijn drie achter elkaar aan. In volgorde van rang: Coco, Dotje, Chanel. Ze houden elkaar nu ook warm en staan met het baasje in het midden in hun ren buiten. He he, eindelijk, dat doet een kippenmoederhart goed. Gelukkig zijn ze mij ok niet vergeten en komen soms nog steeds tegen me aan kruipen en in slaap sukkelen. Heerlijke kipjes zijn het!!!