De Seramakip is echt een heel aanhankelijk en gezellige kip om te hebben. Niet te groot en heeft een heel lief karakter. De hennetjes van ons pikken echt niet, wat je ook doet.
Je "glijdt" heel makkelijk in het leven van een kip. Eigenlijk is het heel makkelijk en veel verzorging hebben ze niet nodig, maar daar over ergens anders meer.
Alles ging eigenlijk heel goed en af en toe liepen ze alleen in de tuin. Ze durfden zelf al steeds verder in de tuin te lopen. Eerst was het steeds scharrelend langs de randjes, maar later durfden ze ook "over te steken" naar onze plantenbak om daarin rond te scharrelen.
Alles ging prima.
Tot op een woensdag ochtend, 2 weken later, kom ik thuis van de sportclub en zie ik maar 1 kip!
O nee he! Katten heb ik nog nooit gezien in onze tuin, maar wel cirkelen er af en toe roofvogels in de lucht. We hebben de hele buurt doorzocht in de hoop dat Chicka ontsnapt zou zijn. Posters opgehangen, kinderboerderij gebeld, vogelopvang, dierenambulance en de plaatselijke dierenarts gebeld. Tevergeefs….
Ga het maar aan je dochtertje vertellen. De radeloosheid stond op haar gezichtje en o wat een verdriet.
Ook Coco was erg schrikkerig en van slag.
Wel belden we meteen Seramafokkers om te vragen of ze een 14 weken oude hen te koop hadden. Coco mocht niet te lang alleen blijven, dus diezelfde middag samen met haar vader heeft onze dochter een nieuwe kip opgehaald. Mijn dochter heeft een witte zijdeverige Seramakip uitgekozen. Ze was nog maar heel klein. Ik ben van mening dat ze geen 14 weken oud kon zijn, als we haar vergelijken met Coco. Maar deze is ook weer ontzettend lief.
Ze kreeg de volgende dag een echt badje want ze stonk nogal naar poep. Dat badje vond ze trouwens erg lekker. Ik had de wasbak gevuld met een klein laagje water. Zo warm als je voor je baby een bad maakt. Op de bodem een handdoek zodat ze niet uit zou glijden. Haar veertjes maakten we schoon met babyzeep. Alleen oppervlakkig, niet op de huid. Daarna hebben we haar in een handdoekje gewikkeld en de föhn aangezet. even laten wennen aan het geluid en toen voorzichtig en niet te warm droog geföhnd. Ook dat vond ze erg lekker en weer vielen haar oogjes dicht.
 |
| Is het geen Dotje?? |
Die dag werd er even een pikorde ingesteld. Dit zag er niet heel leuk uit en ook voor onze dochter was dat moeilijk om het te laten gaan. Maar na 2 dagen was dit beslecht en liepen ze vrolijk naast elkaar. Mijn dochter vond dat ze Dotje moet heten, dus nu hebben we Coco en Dotje.
Alleen in de tuin laten durfde we dus niet meer. Toch wel zuur, want ik hou niet van gekooide dieren, en er lopen veel kippen los in het dorp. Dat is ook hoe ik het graag zie in de toekomst. Maar in alle onwetendheid was het gewoon te vroeg. Ze zijn te klein nog en piepen. Waarschijnlijk trekt dat een kat of roofvogel aan.
Aanvankelijk hadden we een klein kippenhok, omdat ze toch los in de tuin zouden lopen.
Het was een afgekeurd konijnenhok bij een bouwmarkt en mijn man heeft deze zo gemaakt dat het een mooi kippenhok werd. Samen met mijn dochter hebben we hem gebeitst en zelf laat ik het dak begroeien met vetplantjes. Ik vind het erg leuk en het isoleert en houdt de regen buiten.
Nu moet er dus wel een grotere ren naast komen. En de tuin is ook ingericht op kinderen, dus weinig beplanting en veel gras.
Er moet nu dus gewoon meer beplanting in de tuin zodat de kippen er onder kunnen schuilen.
 |
| Wit met frambozenrood en roze gebeitst. |
 |
| Bezig met het dak... |
 |
| Mooie vetplantjes op het dak! |
 |
| Intussen alweer onafscheidelijk! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten