Wat er met je gebeurt als je kippen houdt...

Het is waar!

Heb je kippen en vind je het echt leuk? Tja dan ben je "ervan".
Je gaat steeds verder en je wilt er steeds meer.

Ze zijn namelijk erg gezellig! Dat gescharrel door je tuin, het is een levend schilderij.
Dat zachte getok, klinkt zo gezellig de hele dag.
En bij de Serama's en ook best veel andere rassen, de aanhankelijkheid van een kip.
Het verbaasd je gewoon. Ze zijn absoluut tam en daardoor hebben ze een hoog knuffel gehalte.
Ze lopen maar achter je aan en zijn altijd nieuwsgierig.
De gewoontes die een kip heeft of bijgebracht wordt. Doe je het zo, dan is dat voor een kip een feit!
Zo kan je ze dus aardig wat aanleren.
Elke ochtend loop ik naar het kippenhok en klop ik 2x op het raam. Dan zet ik het hok open en roep ik Coco en Dotje. Bonk hoor ik ze van hun stok af springen. En voorzichtig lopen ze hun trappetje af naar het deurtje. Eerst lieten we ze door het bovendeurtje naar buiten. Dan zette we het hok open en vlogen ze zo naar buiten. Maar daardoor kwamen ze niet meer in hun ren.
Ik wil toch dat ze leren door hun ren te lopen en daar ook doorheen te scharrelen. Dat is voor de dagen dat wij er niet zijn. Eerlijk gezegd lopen ze nooit door hun ren, alleen als ze op stok willen en dan daar door moeten lopen naar hun slaapstok.
Elke dag zet ik ze 's middags in hun ren, maar meestal gaan ze kort erna hun stok op om een middagdutje of zoiets te doen. Ze lopen nog niet uit zichzelf door hun ren. Ik hoop wel dat ze dat doen als wij de hele dag afwezig zijn. :(

En zo gaat het bij ons van 2 kippets in een klein hok en een kleine ren, naar de wens om toch een wat groter koppel te hebben en een grotere ren.

Bij ons lopen ze ook binnen en wat ook heel leuk is als ze dan naar binnen willen dan gaan ze op allerlei manieren aandacht vragen.
Als de deur open staat, rennen ze een tijdje voor de open deur heen en weer. Soms al tokkend.
Of ze springen op de randen van de ramen, zo van : "joehoe, zie je mij?"
Ik heb een plantentafeltje neergezet onder het raam en daar springt Coco nu steeds op en gluurt naar binnen om te zien of ik haar wel zie.
Dotje heeft dat nog niet gedaan. Die blijft er onder zitten.

Ook de tuin moet ineens aangepast worden aan de kippen. Er staan al 2 appelbomen in, zodat de kippen eronder kunnen schuilen. Alles is goed, als het maar in het voordeel van de kippets is!
De beplanting en de meest wilde ideeën komen in mij op. Ook kijk ik veel op pinterest voor leuke ideeën.
Zelfs als we kijken naar andere huizen op funda, moet het huis een mooie tuin hebben voor de kippen!
Zo slaat de kippengekte langzaam bij je toe....

Dotje

Oktober 2014

Ook Dotje heeft een bewogen leven bij ons:
De tweede week bij ons lekker scharrelen in de tuin, werd ook zij steeds brutaler.
Lekker door de tuin onder toezicht.
Ik loop even naar binnen om boven wat te pakken, ik zeg tegen mijn dochter: Ik loop even naar binnen, let jij op?
In dat moment van uitwisselen van wacht, komt er een kat over de schutting (?) en pakt zo ons Dotje en trekt haar mee over de schutting.
Ik gil naar mijn zoon (die kan heel snel rennen) en met zijn allen rennen we Dotje achterna.
Iedere keer hadden we die kater bijna, maar op een gegeven moment gaf hij het toch op en liet Dotje los. Dochter weer overstuur maar we zagen geen bloed en ze zag er helder uit.
Thuis onderzocht en we zagen nergens wonden of bloed. Alleen haar vleugel liet ze hangen.
De volgende ochtend kon ik direct terecht bij de dierendokter en ze kon niet ontdekken of ze een gebroken vleugel had. Ze dacht zelf dat het gewoon pijnlijk was door het vasthouden van de kat. Maar ook zij zag geen wonden of dergelijke.
Ik kreeg een vloeibare pijnstiller mee. 2 maal daags in het bekkie spuiten. Poeh een hele toer. Ze zijn zo teer dat je bang bent ze wat aan te doen. Telkens als het gelukt was, kreeg ze een stukje kaas.
Na een week hing de vleugel al niet meer en fladderde ze ook alweer wat.
Weer in bad gedaan om de kattenlucht (kwijl etc.) van haar af te wassen. Intussen is er niks met haar vleugel meer aan de hand.
Jemig, kunnen ze nou geen seconde meer buiten zonder bodyguard?
Wat ons betreft niet. We "laten" nu de kippen uit in de tuin. De ren is al groter maar voor volgend jaar staat er een hele grote op het lijstje. Een waar ik in kan lopen.
Verder lopen ze binnen. De winter komt eraan dus ze zullen toch al langer slapen. En ach, het is een goede smoes om zelf ook even naar buiten te gaan.
Dotje en Coco zijn echt onafscheidelijk geworden en zelfs als we Coco optillen en Dotje niet, begint ze heel hard te piepen. Ook als de schemer komt begint ze heel hard te piepen: ik wil naar bed!
Als ik dan het buitenhok open zet, rennen ze gauw naar binnen en springen op hun stok.
Eigenlijk is het heel leuk om die verschillen te zien.
Coco is door de moeder groot gebracht en Dotje onder de lamp.

Hier neemt Dotje haar eigen bad

Samen op hun kleedje op de bank.

Lekker bij mij liggen!